Dönemler aşkı aşka özgü çizgilerle çizer. Çiftlerin birbirlerine davranışları, kullandığı kelimeler ve yaklaşım tarzları yaşadıkları dönemin aydınlattığı kadar görünür ya da karanlıktır. Farklı kuşakların aşka ve sevgiye dair söylemleri de farklılık gösterir. Aşk ve sevgi sabit, yaşayanlar ve yaşananlar değişkendir. Günümüzde birçoğunun kullandığı ve yine birçoğunun anlam çıkaramadığı ‘’çıkma’’,çok daha eskilerin ‘’mendil’’ ile kurdukları ‘bağ’. Bu iki dönemin ortasında kalan seksenler. Çıkmanın mendil ile olmadığı, aşkların bir yere çıkmaya, iki güne bitince de mendile mahkûm olmadığı bir dönem. İşte bu dönemde beğeninin en güzel ve mesafeli ifade şeklini bulmuş bir âşık. Bastırdığı kart ile beğenisini açık etmiş bir yürek. Nazik bir talepkar. ‘’evet’’ ile ‘’hayır’’ arasında gidip gelen bir yaşam teknesi. Teknesinin üzerinde kesin,net duran bir kaptan. Ya evet ya hayır’ı bekleyen, aşkta sabır olmaz diye ‘düşünmek istiyorum’ düşüncesini dile bile getirmeyen bir çift göz. Belki de bu durumun en güzel yanı güzelliğe hayran olabilecek bir güzelliğin var olması. Aşk düşünmeye gelmez, aşk ya ‘evet’ ya da hayırdır.