21 Şubat 2014 Cuma
Bazen biri gelir ve öyle bir yere saplanır kalır ki...Saplanmak ifadesi bazı zamanlarda tam da anlatılmak istenendir aslında. Hem acıtır hemde çıkması çok tehklikelidir, belki kalbin en önemli noktalarından birine saplanmıştır belkide omurilik ne dersiniz çıkarsa ya ölür ya felç olur...
Nedir beni seni onu O'ndan vezgeçiremeyen şey bir soluk daha fazlada nefes mi, yaşadığını iliklerine kadar hisssetmek mi, yolkuğunda kör olma korkusu mu? İşte hepsini bi başlık altında toplayınca kaybetme korkusu diyoruz biz.
Hayat hissedilerek yaşayınca anlamlı bunu biraz öğrendim galiba, hayat yaşamak istediklerinle anlamlı seni acıtsalar,üzselerde...
Umursadıklarınla ailenle sevdiğinle yüreğenen saplanan sızıyla yaşadığını hissetmek yaşadığını anlamamaktan çok daha güzel.
Ve bende buradan sesleniyorum acılarımın sahiplerine iyiki varsınız ve yaşamı bana veriyorsunuz.
